Καλωσήρθατε! 🙂
Ελπίζω να σας αρέσει η περιήγηση στο ιστολόγιό μου.

Μας περιμένει μια πόλη— και, φτάνοντας, το λεωφορείο κάνει τρεις στάσεις. Πού λέτε να κατεβούμε;

1. Στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων (Οιδιπόδεια Κρήνη), εκεί όπου σύμφωνα με το μύθο ο ήρωας ξέπλυνε τα χέρια του μετά την πατροκτονία του Λάιου·

2. στο Γυμνάσιο, κάτω από το Λόφο Μεγάλο Καστέλλι, εκεί όπου υπάρχει ο μυκηναϊκός θαλαμωτός τάφος (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) των γιων του Οιδίποδα, δηλ. του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, οι οποίοι αλληλοσκοτώθηκαν μονομαχώντας μπροστά στα τείχη της Θήβας·

3. τέρμα της διαδρομής ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος (εύκολα προσβάσιμος από την πίσω πλευρά), με κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού του 4ου αιώνα π.Χ. στην κορυφή του.

Πλησίον του λόφου βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού Λουκά με τη ρωμαϊκή λάρνακα όπου φυλάσσονταν τα λείψανα του Αγίου. Στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού υπάρχουν αρχαία ερείπια, τμήματα της κλασσικής οχύρωσης της πόλης, καθώς και αρχιτεκτονικά μέλη που ανήκουν σε παλαιότερο ναό, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Υπάρχουν, φυσικά, πολλά ακόμα να δούμε.
Καλή συνέχεια!

Η Θήβα από ψηλά



Επτά επί Θήβας του Αισχύλου
Παράσταση του 1982 στο Θέατρο Μοσχοποδίου

Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια, απόδοση στα νέα ελληνικά:
Γιάννης Τσαρούχης


1:22:26

Η Αντιγόνη για τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη
που θεωρήθηκε προδότης
και για τον οποίο είχε δοθεί εντολή να παραμείνει άταφος:

— Θα του σκάψω εγώ η ίδια τάφο
κι ας είμαι γυναίκα, θα τα καταφέρω.
Θα τον κουβαλήσω σε λινό σεντόνι
και μόνη μου θα τον σκεπάσω.
Μην περάσει από κανενός το νου ότι δεν θα το κάνω αυτό·
έχω το θάρρος και θα βρω οπωσδήποτε τον τρόπο!

τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ κατασκαφὰς ἐγώ,
γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,
κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος.
καὐτὴ καλύψω, μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν·
θάρσει, παρέσται μηχανὴ δραστήριος.

(στίχοι 1040-1045)

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»
Ένα από τα πολλά ταπεινά εκκλησάκια της Θήβας, που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη και προσφέρουν στιγμές περισυλλογής και γαλήνης. Το εικονιζόμενο βρίσκεται στην οδό Βουρδουμπά, ενώ υπάρχει και μεγαλύτερος Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στην ομώνυμη πλατεία ανάμεσα στις οδούς Πινδάρου και Λουκά Μπέλλου.

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2018

Αμφείον


Ο προϊστορικός τύμβος-κλιμακωτή πυραμίδα
με τον τάφο του Αμφίονα και του Ζήθου



Το μεγαλοπρεπές Αμφείον σίγουρα αποτελούσε ένα ιδιαίτερο σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της Θήβας ήδη από τους προϊστορικούς χρόνους, ένα είδος δηλ. μνημείου-ηρώου για τους δίδυμους αδελφούς, τον Αμφίονα και το Ζήθο.

Σε αυτούς αποδίδει ο μύθος την ανέγερση των πρώτων τειχών της «επτάπυλης» Θήβας: Οι βράχοι που μετέφερε ο Ζήθος, με τις θείες μελωδίες της λύρας του Αμφίονα ανέβαιναν μόνοι τους και οικοδομούσαν τα τείχη. Οι δύο αντίθετοι χαρακτήρες, που αλληλοσυμπληρώνονταν, έγιναν οι εκπρόσωποι της μουσικής αρμονίας, αλλά και της χειρωνακτικής εργασίας· του φιλοσοφικού στοχασμού, αλλά και της πρακτικής ζωής.


Eπίσημη χρονολόγηση, κατά προσέγγιση:

Πρώτο τέταρτο 3ης χιλιετίας π.Χ.
Άγνωστης έκτασης νεκροταφείο, που αργότερα καλύπτεται (βλ. αμέσως παρακάτω).

*

2600-2400 π.Χ.
Χτίζεται ο τύμβος του Αμφείου, με μέγιστο σωζόμενο ύψος 2 μέτρων και διάμετρο 21 μέτρων στην κορυφή του φυσικού λόφου. Έχει κωνικό σχήμα και αποτελείται από δύο κατώτερες στρώσεις χώματος και μία ανώτερη στρώση από ορθογώνια ωμά πλιθιά διαφόρων μεγεθών.

(Το παλαιότερο νεκροταφείο καλύπτεται. Άγνωστο παραμένει αν, εκτός από τους τάφους, ο τύμβος που δημιουργήθηκε εκεί κάλυψε και κάποια οικοδομικά κατάλοιπα, όπως συμβαίνει στην αντίστοιχη περίπτωση του υψώματος του Αρχαιολογικού Μουσείου.)

Η σύντομη σωστική ανασκαφή που πραγματοποίησε η Θ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων το 2007 κάτω ακριβώς από τον τύμβο, αποκάλυψε τρεις θαλαμωτούς τάφους σκαμμένους στο φυσικό βράχο του λόφου, καθώς και ένα ρηχό λάξευμα που είχε δεχθεί την ταφή γυναίκας με μωρό στην αγκαλιά της.

Μέσα στους τρεις αυτούς τάφους του Αμφείου βρέθηκαν σκελετοί ενός ή και δύο ατόμων σε συνεσταλμένη στάση, ενώ τα κτερίσματα που τους συνόδευαν αποτελούν εισηγμένα αντικείμενα από τις Κυκλάδες και ανάγονται στην πρωτοκυκλαδική περίοδο!

*

2300-2000 π.Χ. ή ενδεχομένως κατά τη Μέση Εποχή του Χαλκού: 2000-1700 π.Χ.
Η πλίνθινη κορυφή του τύμβου σκάβεται για να χτιστεί ένας μνημειώδης κιβωτιόσχημος τάφος, ο οποίος και δέχεται μία ή περισσότερες ταφές με πλούσια κτερίσματα.

Ο τάφος βρέθηκε συλημένος, ήδη από την αρχαιότητα, ενώ τα χρυσά κοσμήματα που περισυνελέγησαν έξω από αυτόν είναι ό,τι ακριβώς ξέφυγε από τους τυμβωρύχους.


Ωστόσο, υπάρχει και η άποψη ότι δεν πρόκειται για έναν απλό χωμάτινο/πλίνθινο τύμβο με κατάλοιπα τάφου αλλά για βαθμιδωτή πυραμίδα! Οι αρχαιολόγοι διαφωνούν σημαντικά και ως προς τη χρονολόγηση. Βρίσκεται στην ουρά της εξέλιξης ή στην κορυφή; Η θεωρία ότι είναι πυραμίδα και μάλιστα αρχαιότερη των αιγυπτιακών είναι ανατρεπτική, αφού προσκρούει στα μέχρι σήμερα δεδομένα. Ίδωμεν...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος
Κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού
του 4ου αιώνα π.Χ.

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος
Το ιστορικό παρεκκλήσι των Αγίων Νικολάου και Ρούφου είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος και εντοιχισμένους μεγάλους αρχαίους λίθους. Όπως και σε άλλες εκκλησίες της Θήβας, βλέπουμε αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη να κοσμούν τον περίβολο.