Καλωσήρθατε! 🙂
Ελπίζω να σας αρέσει η περιήγηση στο ιστολόγιό μου.

Μας περιμένει μια πόλη— και, φτάνοντας, το λεωφορείο κάνει τρεις στάσεις. Πού λέτε να κατεβούμε;

1. Στην πλατεία των Αγίων Θεοδώρων (Οιδιπόδεια Κρήνη), εκεί όπου σύμφωνα με το μύθο ο ήρωας ξέπλυνε τα χέρια του μετά την πατροκτονία του Λάιου·

2. στο Γυμνάσιο, κάτω από το Λόφο Μεγάλο Καστέλλι, εκεί όπου υπάρχει ο μυκηναϊκός θαλαμωτός τάφος (14ος-13ος αιώνας π.Χ.) των γιων του Οιδίποδα, δηλ. του Ετεοκλή και του Πολυνείκη, οι οποίοι αλληλοσκοτώθηκαν μονομαχώντας μπροστά στα τείχη της Θήβας·

3. τέρμα της διαδρομής ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος (εύκολα προσβάσιμος από την πίσω πλευρά), με κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού του 4ου αιώνα π.Χ. στην κορυφή του.

Πλησίον του λόφου βρίσκεται ο Ιερός Ναός του Ευαγγελιστού Λουκά με τη ρωμαϊκή λάρνακα όπου φυλάσσονταν τα λείψανα του Αγίου. Στο πίσω μέρος του Ιερού Ναού υπάρχουν αρχαία ερείπια, τμήματα της κλασσικής οχύρωσης της πόλης, καθώς και αρχιτεκτονικά μέλη που ανήκουν σε παλαιότερο ναό, των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Υπάρχουν, φυσικά, πολλά ακόμα να δούμε.
Καλή συνέχεια!

Η Θήβα από ψηλά



Επτά επί Θήβας του Αισχύλου
Παράσταση του 1982 στο Θέατρο Μοσχοποδίου

Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια, απόδοση στα νέα ελληνικά:
Γιάννης Τσαρούχης


1:22:26

Η Αντιγόνη για τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη
που θεωρήθηκε προδότης
και για τον οποίο είχε δοθεί εντολή να παραμείνει άταφος:

— Θα του σκάψω εγώ η ίδια τάφο
κι ας είμαι γυναίκα, θα τα καταφέρω.
Θα τον κουβαλήσω σε λινό σεντόνι
και μόνη μου θα τον σκεπάσω.
Μην περάσει από κανενός το νου ότι δεν θα το κάνω αυτό·
έχω το θάρρος και θα βρω οπωσδήποτε τον τρόπο!

τάφον γὰρ αὐτῷ καὶ κατασκαφὰς ἐγώ,
γυνή περ οὖσα, τῷδε μηχανήσομαι,
κόλπῳ φέρουσα βυσσίνου πεπλώματος.
καὐτὴ καλύψω, μηδέ τῳ δόξῃ πάλιν·
θάρσει, παρέσται μηχανὴ δραστήριος.

(στίχοι 1040-1045)

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»

Άγιος Γεώργιος ο «Μικρός»
Ένα από τα πολλά ταπεινά εκκλησάκια της Θήβας, που είναι διάσπαρτα σε όλη την πόλη και προσφέρουν στιγμές περισυλλογής και γαλήνης. Το εικονιζόμενο βρίσκεται στην οδό Βουρδουμπά, ενώ υπάρχει και μεγαλύτερος Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στην ομώνυμη πλατεία ανάμεσα στις οδούς Πινδάρου και Λουκά Μπέλλου.

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2020

Ο ισχυρός άνεμος μιας φιλίας

Ο γιγαντόσωμος και γενειοφόρος θεός Μαρδούκ
αναδύεται ανάμεσα από δύο κατάφυτα βουνά.
Στα χέρια του κρατά τα ύδατα δύο ποταμών
που κυλούν από ανεστραμμένα αρυβαλλόσχημα (σφαιρικά) αγγεία
και καταλήγουν σε ένα δεύτερο ζεύγος αγγείων,
τοποθετημένων στις αντίστοιχες κάτω γωνίες του πεδίου.



Οι αναθηματικoί σφραγιδοκύλινδροι στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών
διαφέρουν ως προς την προέλευση, την εποχή και την τεχνοτροπία τους:
Προέρχονται από τη Βαβυλώνα,
την Κύπρο (ή απλώς έχουν υποστεί εκεί κάποια πρόσθετη επεξεργασία),
τη Μεσοποταμία,
τη Συρία,
ένας είναι χεττιτικός
και ένας άλλος μοιάζει να τον έχουν επεξεργαστεί στη Θήβα.

Κάποιοι βαβυλωνιακοί σφραγιδοκύλινδροι από λάπις λάζουλι έφτασαν στη Θήβα μάλλον γύρω στα 1350 π.Χ. ως δώρο του Βαβυλώνιου βασιλιά Μπουρνά-Μπουρίας Β΄ (της κασσιτικής δυναστείας) στον πολύχρυσο βασιλιά της Θήβας.

Πιστεύεται ότι το βασιλικό προσωνύμιο «Μπουρίας» είναι αντίστοιχο του ελληνικού «Βορέας» επειδή ο Μπουρίας ήταν κασσιτική θεότητα του ισχυρού ανέμου.

(Αλλά και μετά την καταστροφή της Βαβυλώνας το 1225 π.Χ., όταν ο Ασσύριος βασιλιάς Τουκουλτί-Νινουρτά Α΄ λεηλάτησε το ναό του Μαρδούκ, φαίνεται ότι έστειλε στο βασιλιά της Θήβας μέρος από τα λάφυρα με σκοπό ίσως να εξασφαλίσει τη συμμαχία του ενάντια στους Χετταίους.)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος

Ο Λόφος του Ισμηνίου Απόλλωνος
Κατάλοιπα θεμελίωσης δωρικού ναού
του 4ου αιώνα π.Χ.

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος

Άγιοι Νικόλαος και Ρούφος
Το ιστορικό παρεκκλήσι των Αγίων Νικολάου και Ρούφου είναι βασιλικού ρυθμού με εγκάρσιο κλίτος και εντοιχισμένους μεγάλους αρχαίους λίθους. Όπως και σε άλλες εκκλησίες της Θήβας, βλέπουμε αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη να κοσμούν τον περίβολο.