α) Η οικία
Στην Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (περ. 2500 π.Χ.) χτίστηκε ένα ξεχωριστό για την εποχή του οικοδόμημα, επίμηκες και με αψιδωτή τη δυτική στενή του πλευρά.
Περιβαλλόταν από έναν ψηλό και στιβαρό περίβολο, χτισμένο με ωμοπλίνθους πάνω σε λίθινο θεμέλιο, ενώ με την ίδια τεχνική είχε κατασκευαστεί και το ίδιο το οικοδόμημα. Το κτήριο είχε σκεπή από ξύλινα δοκάρια και δόρωση (καλαμωτή) καλυμμένη με στρώματα πηλού.
Εσωτερικά διέθετε τρία συνεχόμενα δωμάτια, τα οποία συμπληρώνονταν από έναν ημιυπαίθριο χώρο για τις εξωτερικές εργασίες. Διέθετε επίσης εστίες και κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους, όπου στερεώνονταν μεγάλα πιθάρια με δημητριακά και όσπρια. Φαίνεται ότι στο κτήριο αυτό διέμενε μία εύπορη οικογένεια, από τις σημαντικότερες του οικισμού.
β) Ο ομαδικός τάφος
Γύρω στα 2300 με 2200 π.Χ. το κτήριο καταστράφηκε και πάνω στους σωρούς των χωμάτων και των διαλυμένων ωμοπλίνθων ενταφιάστηκαν ομαδικά τουλάχιστον δώδεκα άτομα, ενήλικες και παιδιά, μαζί με χαρακτηριστικά αγγεία της εποχής.
γ) Ο τύμβος
Ακολούθως, όλη η περιοχή μέσα και γύρω από το μνημειώδες κτήριο σφραγίστηκε με έναν μεγάλο τύμβο από στρώσεις ωμοπλίνθων.
δ) Το μεταγενέστερο νεκροταφείο
Στη Μέση Εποχή του Χαλκού (2000-1700 π.Χ.) η περιοχή του τύμβου χρησιμοποιήθηκε ως νεκροταφείο. Διανοίχθηκαν κιβωτιόσχημοι και λακκοειδείς τάφοι, πιθανώς σε μια προσπάθεια διατήρησης της σχέσης με τους μακρινούς προγόνους.
ε) Το οχυρωματικό τείχος
Αρκετούς αιώνες αργότερα, στους μυκηναϊκούς ανακτορικούς χρόνους (14ος-13ος αι. π.Χ.), τμήμα του οχυρωματικού τείχους που περιέβαλλε την Καδμεία θεμελιώθηκε στην ίδια θέση, καταστρέφοντας ένα μέρος του τύμβου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου